W skromnej, bo czteroosobowej i wyłącznie męskiej, obsadzie odbył się turniej pod patronatem francuskiego fizyka i astronoma. Starsi panowie dwaj solidarnie ogrywali juniorów (Rafał dzielnie walczył z niżej podpisanym, kładąc niebanalne siódemki NAWIJaCZ i PODDAsZA, ale uległ 433:504), Konrad kontynuował serię zwycięstw nad Rafałem, Marek w trzeciej rundzie ograł dziewięcioma punktami Maćka, rundę później Konrad, mimo wyraźnej porażki, poblokowawszy planszę, przerwał Maćkowi serię partii z 350 punktami i tak oto doszło do najciekawszej, ostatniej rundy.

Przed finałową rozgrywką Marek, spojrzawszy na klasyfikację, rzucił z lekkim przekąsem:
– Musiałbyś, Maćku, wygrać, i to o ponad 90 punktów.
– Zrobi się – odrzekł niżej podpisany, absolutnie niepewny swego, a Marek tylko się uśmiechnął.
Kiedy jednak po czterech ruchach przewaga Maćka osiągnęła owe 90 punktów, a po kolejnych systematycznie rosła, Markowi do śmiechu już nie było. Na żarcie (lekko wspomagane umiejętnościami ;)) żaden kunszt nie pomoże i zakończyło się przeszło 200-punktową wiktorią autora relacji.

Wyniki turnieju